Engel in de nacht
Ik stond daar al uren in het duister
verdwaasd naar de maan te staren
De wasem op het slaapkamerraam
verhulde een huilend zwart beeld
De omtrekken leken op mij
ik bleef mezelf aanstaren
Mijn ogen blonken
de tranen smaakten bitter
het zout brandde op mijn lippen
Mijn handen vouwden zich samen
en ik zag in de mistige ruit
mijn trillende handen bidden
De tijd leek eeuwig stil te staan
plots zag ik achter mij een gedaante staan
Zijn gezicht half verscholen
armen rondom mij geslagen
Het zwarte beeld verdween van de ruit
al het leed in mij vervaagde
aan deze liefde had ik mij niet verwacht
gebracht door mijn engel in de nacht
Ik wreef met mijn handen door zijn haar
en hij onthulde mij zijn naam
Mijn beschermengel zal mij altijd bijstaan
wat ik ook nog moet ondergaan
© Jolanda Vekemans
Ik stond daar al uren in het duister
verdwaasd naar de maan te staren
De wasem op het slaapkamerraam
verhulde een huilend zwart beeld
De omtrekken leken op mij
ik bleef mezelf aanstaren
Mijn ogen blonken
de tranen smaakten bitter
het zout brandde op mijn lippen
Mijn handen vouwden zich samen
en ik zag in de mistige ruit
mijn trillende handen bidden
De tijd leek eeuwig stil te staan
plots zag ik achter mij een gedaante staan
Zijn gezicht half verscholen
armen rondom mij geslagen
Het zwarte beeld verdween van de ruit
al het leed in mij vervaagde
aan deze liefde had ik mij niet verwacht
gebracht door mijn engel in de nacht
Ik wreef met mijn handen door zijn haar
en hij onthulde mij zijn naam
Mijn beschermengel zal mij altijd bijstaan
wat ik ook nog moet ondergaan
© Jolanda Vekemans